Pada penghujung tahun lalu kebanyakan negara Barat memandang sinis dan tidak acuh dengan apa yang berlaku di Wuhan, China. Rata-rata rakyat mereka menganggap bahawa wabak COVID-19 adalah penyakit yang mungkin tersebar di persekitaran wilayah atau negara berdekatan China.

Namun kini ternyata tanggapan tersebut salah sama sekali. COVID-19 kini menjadi krisis global terbesar yang berlaku di dunia sekarang sehingga melumpuhkan sistem penerbangan dan ekonomi secara amnya.

Keseriusan krisis ini turut dilaungkan oleh Setiausaha Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB), Antonio Guterres yang mengatakan bahawa inilah krisis terbesar global dihadapi sejak berakhirnya Perang Dunia Kedua.

“Seluruh dunia kini menghadapi krisis kesihatan global yang tidak pernah berlaku sejak 75 tahun penubuhan PBB,” jelasnya di ibu pejabat PBB di New York.

Umum mengetahui bahawa PBB telah ditubuhkan pada Oktober 1945 setelah tamatnya Perang Dunia Kedua bagi menggantikan Liga Bangsa-Bangsa dalam menjaga keamanan dunia.

Beliau turut menggesa masyarakat dunia dunia untuk bertindak segera secara bersepadu bagi menghentikan wabak tersebut. Tindakan tersebut hanya akan menjadi kenyataan jika semua orang bersatu tanpa mengira politik dan faham manusia berada dalam bahaya.

Dalam pada itu beliau turut menyuarakan ramalan yang dinyatakan oleh International Monetary Fund (IMF) yang menjangkakan kemelesetan ekonomi yang teruk seperti pernah berlaku pada tahun 2009 atau mungkin lebih teruk.

Beliau melhirkan kebimbangan kerana penularan wabak dan impak ekonomi boleh menyebabkan ketidakstabilan dan pergolakan semakin buruk, konflik semakin teruk, katanya dalam laporan impak sosioekonomi COVID-19.

Menurut satu kajian terbaharu, lelaki botak berisiko tinggi mengalami gejala yang lebih serius sekiranya dijangkiti COVID-19.

Ketua kajian yang dijalankan di Sepanyol mengatakan bahawa dia percaya bahawa lelaki yang berkepala botak adalah ‘penunjuk utama’ yang akan mengalami komplikasi setelah dijangkiti COVID-19.

Profesor Carlos Wambier dari Brown University Amerika Syarikat yang melakukan dua kajian di Sepanyol mendapati bahawa sebilangan besar lelaki dengan masalah botak dimasukkan ke hospital setelah positif COVID-19.

Kajian pertama mendapati 71 peratus daripada 41 pesakit yang dirawat akibat COVID-19 di Hospital Sepanyol adalah lelaki botak dalam lingkuan usia 31 tahun dan 53 peratus.

Kajian kedua yang diterbitkan dalam Journal of the American Academy of Dermatology mendapati bahawa 79 peratus daripada 122 pesakit COVID-19 di Hospital Madrid adalah lelaki botak.

Para saintis berpendapat bahawa androgen iaitu hormon seks lelaki menyumbang pada keguguran rambut dan meningkatkan keupayaan COVID-19 untuk menyerang sel.

Ini bermaksud ubat penahan hormon berpotensi digunakan untuk memperlahankan jangkitan COVID-19, sekali gus memberi masa kepada pesakit untuk sembuh.

Profesor Wambier memberitahu The Telegraph bahawa beliau yakin androgen atau hormon lelaki merupakan pintu laluan untuk virus COVID-19 memasuki tubuh seseorang.

Ketua Bahagian Kanser Prostat UK, Karen Stalbow berpendapat bahawa lebih banyak bukti diperlukan sebelum ubat-ubatan tertentu digunakan untuk merawat COVID-19.

Sumber: metro.co.uk

Kodokushi ialah fenomena dimana seseorang itu meninggal dunia seorang diri dan tidak disedari buat masa yang panjang. Ia merupakan masalah yang semakin meningkat dalam masayarakat Jepun sekarang. Setiap tahun, lebih kurang 30 ribu daripada 1.25 juta kematian di Jepun melibatkan kodushi.

Ciri-ciri orang sering dikaitkan dengan kodokushi

• Lelaki pertengahan usia yang tidak pandai buat kerja rumah
• Orang yang mengasingkan diri kerana tidak pandai bersosial
• Persekitaran hidup yang tidak baik mungkin disebabkan oleh penyakit atau kewangan.

Kadar perkahwinan juga menurun, dengan golongan lelaki memberi alasan dunia kerjaya mereka terlalu menuntut masa dan terlalu sibuk untuk memikirkan soal rumahtangga, manakala semakin ramai wanita memasuki alam pekerjaan dan tidak lagi bergantung kepada lelaki. Atas sebab menjaga adab pula, warga emas Jepun tidak mahu membebankan jiran untuk mengharapkan bantuan dalam kes-kes kecemasan, menyebabkan kurangnya interaksi.

Selain daripada itu, kebanyakkan lelaki Jepun ketika muda menumpukan kerja di syarikat sehiggakan mereka tidak pandai buat kerja rumah seperti memasak, membersihkan rumah dan lain-lain. Bila mereka hidup seorang diri, tiada lagi orang yang menjaga makan dan minum mereka, mereka tiada tempat bergantung sekiranya menghadapi masalah.

Lelaki Jepun yang tidak pandai berinteraksi dengan masyarakat juga lebih ramai dari wanita. Jadi lepas mereka telah bersara, mereka kurang melibatkan diri dengan aktiviti masyarakat dan lebih selesa mengasingkan diri di dalam rumah. Jadi bila berlaku kematian , tiada siapa yang sedar.

Sedih bila membayangkan kita hidup menghitung hari kematian, tapi pada masa yang sama tiada tempat untuk mengadu dan teman berberbicara. Cuma mampu berpesan pada jiran ” kalau tingkap rumah aku tidak berbuka esoak, maksudnya aku dah mati” Itu adalah realiti bagi kebanyakkan warga emas di Jepun